Gazi Memet YAVUZ ve Adana Temsilcimiz Hüseyin AKIŞ ile Şehit Aileleri ve
Gazi/Malul İşlem Uzmanımız Özkan CAN
Gazi Memet YAVUZ, 8 Ağustos 1996 tarihinde, Cizre Cudi Dağı’nda görev yaparken gece çıktıkları operasyon sırasında mayına basmak suretiyle Gazi oluyor. “Salonumda çerçeveli bir Türk Bayrağı var ve altında da ‘Vatanı Sevmek İmandandır.’ yazıyor. Bizler böyle büyütüldük ve çocuklarımızı da bu çizgide büyütmeye gayret ediyoruz.” diyerek vatan sevgisinin önemini her fırsatta dile getiren Gazimizle Adana Temsilcilerimiz duygulanarak okuyacağınızı düşündüğümüz bir söyleşi gerçekleştirdi.
Memet bey, okuyucularımız için biraz kendinizden bahseder misiniz?
Ben dördüncü derece Gazi Memet YAVUZ. 3 Ağustos 1973 tarihinde, Adana’da doğdum. Aslen Şanlıurfalıyım. Adana Karşıyaka Atatürk Lisesinden 1992 yılında mezun oldum. Lise sonrası askere gidene kadar tarım yaptım, kasapta çalıştım. Evliyim ve üç oğlum, üç de kızım var. Eşim Zarife YAVUZ ev hanımı, kızım Halime, Kalyoncu Üniversitesi Psikoloji Bölümünden mezun, oğlum Ömer, Kalyoncu Üniversitesi İç Mimarlık Bölümü 3’üncü sınıf öğrencisi. Oğlum Hüseyin çalışmayı tercih etti ve bir börekçide usta olarak çalışıyor. Oğlum Halil İbrahim, Başkent Okulları 12’nci sınıf öğrencisi, yaşadığı böbrek rahatsızlığı nedeniyle bir böbreğimi oğluma verdim. Kızım Elif Mina, Başkent Okulları 10’uncu sınıf öğrencisi ve en küçük kızım Fatmatül Zehra, Necmiye Coşkun Tuncel İlkokulu 3’üncü sınıf öğrencisidir. Çocuklarım, ailem en büyük servetim, ne kadar şükretsem az…
Gazi Memet YAVUZ ve ailesi
Askerlik çağım gelince, 1996 yılında Narlıdere/İzmir İstihkâm Okulu ve Er Eğitim Merkezinde acemi birliğine katıldım. Daha sonra usta birliğim olan Denizli 11’inci Piyade Tugay Komutanlığına görevlendirildim. Görev yerim olan Cizre Cudi Dağı’nda dedektör kullanıcısıydım. 8 Ağustos 1996 tarihinde gece operasyona çıktık ve operasyonda sabaha karşı mayına bastım. Olayın sıcaklığı ile hiçbir şey hissetmedim. Tek hissettiğim havalandığım ve uçuruma iki metre mesafede bir yere düştüğüm oldu. Bölge mayınlı olduğu ve dedektör de bende olduğu için öncelikle kimse müdahale edemedi. Sonrasında uzman çavuşumuz kasaturası ile zemini kontrol ede ede yanıma ulaştı ve ilk müdahaleyi yaptı. Arkasından çok süre geçmeden helikopter beni bulunduğum bölgeden alarak Cizre Askeri Hastanesine götürdü. Burada yaklaşık bir hafta kaldıktan sonra Diyarbakır Askeri Hastanesine naklettiler ve buradan da, yaklaşık bir hafta sonra Ankara GATA’ya sevk ettiler. Sağ diz altı ampütasyon uzuv kaybı mevcut olup tedavilerim tamamlandıktan sonra taburcu edildim. Şu an sağ bacağımda protez bulunmaktadır. Devletten ve Mehmetçik Vakfından tüm haklarımı 1997 yılında aldım.
Gazilik sonrası hayatınızdaki değişimlerin yaşantınıza etkileri neler oldu?
Yaralarım iyileştikten sonra protez takıldı ve bu şekilde yeni bir hayata merhaba dedim. Ben Allah’a şükür çok inançlı bir insanım. İnançlı biri olduğum için psikolojik olarak çok ciddi bir sarsıntı geçirmedim. Durumumu kabullendim ve inancım sayesinde hayata tutundum. Devletimizin ve Mehmetçik Vakfının da bana sahip çıkması, yaralarımızı sarması acılarımı unutturdu diyebilirim. Bana en büyük desteği veren ailem, eşim ve çocuklarım oldu. Özellikle eşimin desteği ve çocuklarımın varlığı benim için çok önemlidir. Eşimin, hayata bağlanmamda emeği ve desteği çok büyüktür. Şunu çok samimi olarak söyleyebilirim ki eşim sayesinde ayağımın yokluğunu hiçbir zaman hissetmedim.
Mehmetçik Vakfı ile nasıl tanıştınız?
Mehmetçik Vakfından 1997 tarihinden beri destek almaktayım. Devletimizin sağladığı imkânlara ilaveten Mehmetçik Vakfının desteği hayatımızı kolaylaştırdı. Vakfımızdan gelen tebrik kartları, özel günlerde aranmamız, Temsilciliğin beni ve ailemi evimde ziyaret etmesi sayesinde, Mehmetçik Vakfını daha da yakından tanıma fırsatım oldu. Ayrıca Vakfımıza yaptığım ziyaretlerde kendimi evimde hissetmem, bu ailenin bir parçası olduğunu bilmem de çok ayrı bir huzur veriyor.
Benim en büyük çocuğum Halime YAVUZ, 2017 yılında Gaziantep, Kalyoncu Üniversitesi Psikoloji Bölümüne kaydını yaptırdı ve bu sene mezun oldu. Kızımın bu üniversiteye girmesinde, Mehmetçik Vakfının katkısı çok büyüktür. Sınav sonrası puanlar açıklandıktan ve tercih aşamasına gelindikten sonra, Mehmetçik Vakfı Adana Temsilciliğini ziyaret ettim ve konuyu Temsilcilik görevlileriyle paylaştım. Sağ olsunlar, konuya kendi evlatlarıyla ilgilenircesine hassasiyet gösterdiler ve uzunca bir araştırma yaptıktan sonra bizlere vermiş oldukları bilgiler doğrultusunda, kızımın istediği bir fakültede ve tam burslu olarak okuma fırsatı yakalamasına vesile oldular. Mehmetçik Vakfının bize vermiş olduğu bu destek dünyalara bedeldir. Allah hepsinden razı olsun. Şimdi oğlum Ömer de aynı okulda eğitim hayatını sürdürüyor. İnşallah ikisi de devletimize ve milletimize uzun yıllar hizmet eder.
Mehmetçik Vakfına yardım yapmayı düşünenlere bir mesaj iletmek ister misiniz?
Mehmetçik Vakfına yardım yapanlardan Allah razı olsun. Çünkü yapılan her yardım bizlere ulaşmaktadır. Yardım yapmak isteyenler de inşallah Mehmetçik Vakfını daha iyi tanırlar ve yardımlarını yaparlar. Bulunduğum ortamlarda Mehmetçik Vakfını ve faaliyetlerini anlatmaya gayret ediyorum. İnanıyorum ki bağış yapmak isteyenler, Mehmetçik Vakfını ve çalışanlarını tanısalar hiç tereddüt etmeden ve gönül rahatlığı ile Mehmetçik Vakfına bağışlarını yaparlar.
Peki Memet Bey, sizce toplumun Gaziye bakış açısı nasıl?
Bizler bu mertebeye ulaştık fakat çok acı bedeller ödedik. Onun için tek beklentimiz bizlere saygı duyulması. Hem mahallemde, hem de girdiğim ortamlarda gereken saygıyı görüyorum. Bazı olumsuz tavırlar ve sözler canımızı sıksa da bu çok karşılaştığımız bir durum değil. Bu tür durumların ortadan kalkması için Gazilik ve Şehitlik kavramlarının çocuklarımıza anlatılması ve öğretilmesi gerek. Çocuklar bizim geleceğimiz. Onları eğitmek toplumu eğitmek demektir.
Eşiniz Zarife Hanım’a ve çocuklarınız Halime ile Ömer’e sormak isterim, Gazi eşi ve Gazi çocuğu olmak nasıl bir duygudur?
Zarife YAVUZ: Gazi eşi olmak büyük bir gurur… Ben ve çocuklarım her yerde eşimle gurur duyduğumuzu söylüyoruz. Bu vatan için bir ayağını kaybeden eşim bizlerin onur kaynağıdır, hakkı ödenmez.
Halime YAVUZ: Babamı çok seviyorum ve onunla gurur duyuyorum. Ben üniversiteyi Gaziantep’te okudum. Girdiğim her ortamda, “Siz baş tacısınız.” denmesi ben çok mutlu ediyor. Bir Gazi çocuğu olmanın gururunu her zaman hissettim ve hissettirdiler. Devletimizin ve Vakfımızın desteğini fazlasıyla aldık. Babam Gazi olmasaydı belki de ben böyle bir eğitim alamayabilirdim. Bu nedenle benim de bu vatana bir borcum olduğunu düşünüyorum ve inşallah ileride asker veya polis olmak istiyorum.
Ömer YAVUZ : Annem ve ablamla duygularımız ortak… Babamı çok seviyorum ve onunla gurur duyuyorum. Gazi çocuğu olmak çok büyük bir ayrıcalık, tüm Gazilerimiz başımızın tacı.
Memet Bey, son olarak okuyucularımıza ne söylemek istersiniz?
Sizler de gördünüz, salonumda çerçeveli bir Türk Bayrağı var ve altında da “Vatanı Sevmek İmandandır.” yazıyor. Bizler böyle büyütüldük ve çocuklarımızı da bu çizgide büyütmeye gayret ediyoruz. Mehmetçik Vakfının desteğini her zaman yanımızda hissettik. Bu nedenle her zaman Mehmetçik Vakfının emrindeyim. Son olarak bu sene 25’inci ölüm yıl dönümü olan Vakfımızın değerli bağışçısı, Sanat Güneşimiz Zeki MÜREN’i ve tüm ebediyete intikal etmiş bağışçılarımızı rahmet ve şükranla anıyor, hayatta olan bağışçılarımıza sağlıklı uzun ömürler diliyorum.
Önceki Sonraki