Emre Korkut, terör gazisi Sezgin Korkut’un oğlu…

Terör gazisi oğlu: Emre Korkut
 

Terör gazisi babanın askerî okul öğrencisi oğlu: 

“Gazi çocuğu olmak kadar şeref duyabileceğim başka bir şey yok” 

Emre Korkut, terör gazisi Sezgin Korkut’un oğlu… Kendi deyişiyle “hayatı boyunca her adımını gazi bir babanın oğlu olduğunu düşünerek” atmış. “Gazi çocuğu olmak kadar şeref duyabileceğim başka bir şey yok” diyecek kadar babasıyla gurur duyuyor Emre… O kadar ki babasının da etkisiyle meslek olarak askerliği seçmiş. Şu anda Balıkesir K.K. Astsubay Meslek Yüksek Okulunda öğrenci olan Emre Korkut, “Çok büyük ideallerim var. Bir saniye bile düşünmeden ülkem için her şeyi yapmaya hazırım” diyor. 

Bize kendinden bahsedebilir misin? 

1993 yılında Ankara'da doğdum. Güneydoğu gazisi bir babanın, ev hanımı bir annenin oğluyum. İki kardeşim daha var. Biri lisede diğeri ise ilkokulda okuyor.  İlkokul, ortaokul ve liseyi Ankara'da okudum. Babamın da etkisiyle hep asker olmak istedim. Bunun için hep çabaladım. Şimdi Balıkesir K.K. Astsubay Meslek Yüksek Okulunda öğrenciyim ve bundan dolayı da çok mutluyum. 

Baban terör gazisi… Bir gazinin oğlu olarak büyümek seni nasıl etkiledi? 

Babam 1994 yılında, ben henüz bir yaşındayken Tunceli Ovacık'ta gerçekleşen operasyon sırasında başından yaralanarak gazi olmuş. Babamın görüntüde herhangi bir sorunu yok gibi görülse de başından yaralandığı için iki yıl sara krizleri geçirmiş, çeşitli tedavilerle üstesinden gelmiş. Ancak o zaman doktorlar ilerleyen yaşlarda bu durumun tekrar yaşanabileceğini söylemişler.  Ne yazık ki babam son zamanlarda tekrar bu sorunla karşı karşıya geldi. Bizi tek mutlu eden krizlerin seri halde olmaması… Bu sıkıntıların dışında ben büyürken hep babamın gazi olmasından dolayı onur duydum. Attığım her adımda onun gaziliğini düşünerek hareket ettim. Yaşadığımız yerdeki insanlar da hep bunun bilincinde olarak yanımda oldular. Ve bir gazi çocuğu olmak kadar şeref duyabileceğim başka bir şey yok.  

Bundan sonraki hayatında hedeflerin neler? 

Ben şu anda Balıkesir K.K. Astsubay Meslek Yüksek Okulunda askerî öğrenci olarak öğrenim görüyorum. İleride Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı bir personel olarak hizmet verecek olmam, benim çocukluğumdan beri hayalini kurduğum bir şeydi. Söylediğim gibi bu mesleği seçmemde babamın gazi olması ve elbette hayallerimin çok önemli etkisi oldu. Ortaokuldan mezun olduğumda askerî liseyi sadece bir puanla kaçırmıştım ve bu beni o zaman o kadar çok üzmüştü ki bir şans daha istedim hayattan… Hayat, liseden mezun olduktan sonra bu şansı yeniden bana verdi ve şimdi okuduğum okulu kazandım. Şu anda bulunduğum yerden çok memnunum. Okul komutanlarımın gazi çocuğu olmam dolayısı ile bana gösterdi ilgi de beni çok mutlu ediyor. 

Benim bu meslekte çok büyük ideallerim var. Bana verilen görevin bilincinde olup, hayatım boyunca bir saniyede düşünmeden ülkem için her şeyi yapmaya hazırım. 

Mehmetçik Vakfı ile nasıl tanıştın? 

Mehmetçik Vakfı aslında hep hayatımda vardı ama benim onunla gerçek anlamda tanışmam lisede oldu. Babamın işleri dolayısıyla Vakfa gitmesi gerekmişti ve ben de onunla gitmiştim. İlk kez o zaman Mehmetçik Vakfının kapısından içeri girdim. Ama asıl 2012 yılında yapılan kültür gezisi benim Mehmetçik Vakfını gerçekten tanımama neden oldu. Adım adım Kurtuluş Savaşı güzergâhını takip ettik, diğer şehit ve gazi çocuğu kardeşlerimle biraraya geldik. Vakfın böylesine önemli bir şeye vesile olması gerçekten çok güzel… Öyle ki on günlük gezi bittiğinde hepimiz öyle üzülmüştük ki ayrılmak çok zor geldi. Ama yine de kendi aramızda mümkün olduğunca görüşmeye devam ettik. 

Biraz önce bahsettiğim kültür gezisi benim için çok öğretici oldu. Çünkü bu gezi sırasında Vakıf hakkında ayrıntılı bilgi sahibi oldum. Yine şehit ve gazi çocuğu olan arkadaşlarımla birlikte, Vakfa bağış yapan kişilerle buluşup yemek yedik. Bütün bunlar sonunda diyebilirim ki yapılan bağışlar amacına ulaşmaktadır. Ayrıca böylesine güzel bir vazife için oluşan Vakfın, amacından bile fazlasını yaptığını söyleyebilirim.  

Mehmetçik Vakfı Dergisi aracılığı ile iletmek istediğin bir mesajın var mı? 

Mesajım var tabi… Önce diğer kardeşlerime söyleyeceklerimden başlayayım; kardeşlerim biz bu ülkenin kahraman gazilerinin ve şehitlerinin evlatlarıyız. Bu gurur bizim hayattaki en büyük yol göstericimiz aslında. Onların bu kahramanlıkları bize birer örnek olmalı ve onların bize gösterdiği yolda ilerlemeliyiz. Mehmetçik Vakfına da bizim için yaptıkları çalışmalardan dolayı çok teşekkür ederim.

Önceki Sonraki