Şehit Mehmet VOLKAN’ın anne ve babası ile Adana Temsilcilerimiz
Mehmet VOLKAN, 16 Nisan 2018 tarihinde Şenova/ŞIRNAK, Kuyutepe üs bölgesinde, pusu kontrolü sırasında pusuya düşürülüyor ve terhisine son dört gün kala 16 Nisan 2018 tarihinde Şehit düşüyor. Adana Temsilciliğimizden E.Alb. Hüseyin AKIŞ ve Özkan CAN, “Bizler bir aileyiz ve bu çorbada herkesin bir tutam tuzunun olması her zaman bizleri ayakta, güçlü ve yıkılmaz bir bütün olarak tutacaktır” diyen ve aynı zamanda kurban bağışçımız olan Şehidimizin babası Şevket Bey ve annesi Zübeyde Hanım’la, ilgiyle okuyacağınızı düşündüğümüz duygu yüklü bir söyleşi gerçekleştirdi.
Şevket Bey, okuyucularımız için kendinizden bahseder misiniz?
Ben Şehit Mehmet VOLKAN’ın babası Şevket VOLKAN ve eşim Zübeyde VOLKAN. Aslen ADIYAMAN’lıyız fakat 1991 yılından bu yana Adana İlinde ikamet etmekteyiz. Şehit oğlum Mehmet VOLKAN da Adana’da doğdu. Ben emekliyim, eşim de ev hanımı. Bir oğlumuz vardı, bir de kızımız var, takdiri ilahi bu ki, oğlumuz Şehit oldu. Kızımız öğrenci, o da Şehit olan abisinin izinden gitmek, asker veya özel harekâtçı olmak istiyor.
Biraz da Şehidimizden konuşalım mı?
Oğlum Mehmet VOLKAN, 1 Eylül 1993 tarihinde Adana İlinde doğdu. İlk ve ortaokulu Denizli İlk Öğretim Okulunda okudu. Şu an, o okulun adı Şehit Mehmet VOLKAN İlk Öğretim Okulu... Liseyi de Adana 19 Mayıs Lisesinde bitirdi ve meslek hayatına atıldı. Oğlumun hem kepçe operatörlüğü hem de kule vinç operatörlüğü vardı.
Şehit Mehmet Volkan, annesi ve babası ile…
Oğlum, askere gitmeden önce uzman çavuşluk için müracaat etmiş ve mülakatta bir üsteğmen “Elinde ne güzel mesleğin var, neden uzman olmak istiyorsun?” diye sorunca, “Ben askerliği ve Vatanımı çok seviyorum komutanım.” demiş. Tesadüftür ki benim babam, eşimin babası ve ben, Isparta 40’ıncı Piyade Er Eğitim Alayında acemi olarak askerliğimizi yaptık. Oğlum da aynı yerde acemi eğitimini aldı. Oğlumuzun yemin törenine ben, eşim ve kızım beraber gittik. Komutanlarının oğlum için “Tam bir cengâver yetiştirmişsiniz, maşallah!” demeleri hala kulağımdadır, o gün inanılmaz gurur duymuştuk.
Yemin töreninden ayrılırken, henüz dağıtım yapılacağı yerler belli değildi ve oğlum bizimle vedalaşırken “Şırnak’a gideceğim ve Şehit olup döneceğim.” demişti. Şehitliği o kadar çok istemiş olmalı ki, Cenabı Hak oğluma Şehitlik mertebesini layık gördü. Evladım Şenova/Şırnak, Kuyutepe üs bölgesinde, sabah pusu kontrolü sırasında pusuya düşürüldü ve terhisine son dört gün kala 16 Nisan 2018 tarihinde Şehit düştü.
Eşimin, “Oğlumun gelmesine sayılı gün kaldı, eve gidip oğluma en sevdiği yemeklerden içli köfte, sarma, börek yapayım.” demesi, hatta oğlumuzun geleceğine atıfta bulunarak sosyal medya hesabından “Bugün benim doğum günüm!” yazması ve annesinin doğum günüyle oğlumun şehadet tarihinin aynı güne denk gelmesi bizleri ayrıca çok derinden sarsmıştır. Oğlumuz 25 yaşında, henüz evlenmemiş, ömrünün baharında, Vatanı için Şehit olmuştur. Mezarı Adana Asri Mezarlığı’nda bulunan Şehitliktedir ve acısı her daim içimizdedir.
Adana Temsilciliğimiz Şehidimizin kabri başında...
Şehidimizin mekânı cennet olsun… Peki, Mehmetçik Vakfı ile nasıl tanıştınız?
Türk Silahlı Kuvvetleri Mehmetçik Vakfını daha önceden de biliyordum. Özellikle vekâleten kurban kesim faaliyetinizden haberim vardı. Evladım Şehit düştüğünde ise Vakıf bize ulaştı, sonrasında sağ olsunlar gerek ziyaretleriyle, gerek arayıp sormalarıyla bizi yalnız bırakmadılar. O zamandan beri bizler de Vakıf ailesinin bir parçası olduk.
Şevket Bey, sizler hem Şehit ailemiz hem de kurban bağışçımızsınız, hangi duygularla bağışçımız olmaya karar verdiniz?
Bizler imkânı kısıtlı, kanaatkâr insanlarız. Yıllarca asgari ücretle çalıştım. Oğlumun Şehitliğinden sonra daha çok anladım ki, Mehmetçik Vakfı, varlığını sürdürmeli ve biz de onun yanında olmalıyız. Mehmetçik Vakfı için biz ne yapabiliriz diye hep düşünürdük zaten. Bu nedenle de çorbada az da olsa bir tuzumuz olsun dedik ve kurban bağışında bulunduk.
Son olarak Vakfımıza bağış yapmayı düşünenlere ve Vakfımızdan yardım alanlara ne söylemek istersiniz?
Ben ve eşim, Mehmetçik Vakfına gittiğimiz zaman kendimizi evimizde hissediyoruz. Bize göstermiş oldukları ilgi ve alaka bir nebze de olsa acımızı dindiriyor. Vakfın yapmış olduğu ekonomik ve sosyal desteğe, faaliyetlerine, şeffaflığına ve özverili çalışmalarına şahit oldukça kendimizi daha da güvende ve huzurlu hissediyoruz. Bu askerler ve bu cennet vatan bizim. Bu nedenle askerlerimize ve emanetlerine sahip çıkıldığını bilmek çok güzel…
Mehmetçik Vakfına sadece bağışçıların değil, bizler gibi Şehit ailelerinin ve Gazilerin de maddi veya manevi destek olmaları gerektiğini düşünüyorum. Bizler bir aileyiz ve bu çorbada herkesin bir tutam tuzunun olması her zaman bizleri ayakta, güçlü ve yıkılmaz bir bütün olarak tutacaktır.
Önceki Sonraki