

İlknur ORMAN
20 yaşında. Babası vefat. Uşak Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 1’inci sınıf öğrencisi.
Kıymetli Ailem; Mehmetçik Vakfı;
Ben, 20 Mayıs 2001 de Uşak’ta doğdum. İlk ve ortaokulu Bingöl Solhan’da ve liseyi Bursa Anadolu Kız Lisesi’nde birincilikle bitirdim. Şu an Uşak Üniversitesi Tıp Fakültesi 1’inci sınıf öğrencisiyim. Babam ben iki yaşındayken vatani görevini yaparken vefat etmiş. Geride annem ve o zamanlar henüz altı aylık olan kardeşimle birlikte kaldık. Çocukluğum çevreme göre biraz farklıydı. Her ne kadar annem, bana ve kardeşime hem anne hem baba olsa da babamı hatırlayamamak, onunla anılarımızın olmaması, ona başarımı ve üzüntümü anlatamıyor olmak beni hep derinden üzmüştür.
Küçüklüğümden beri Mehmetçik Vakfının bize yardım ettiğini, kardeşimle ve benim eğitimimizi desteklediğini biliyordum. 2019 yılında davet edildiğim ve büyük bir heyecanla katıldığım kültür gezisinde ise Mehmetçik Vakfını daha yakından tanıma imkânı buldum. Bizimle acılarımızı paylaşan, aynı kaderi yaşayan Mehmetçik çocuklarını tek çatı altında toplayan ve aramızdaki iletişimi oluşturan büyük bir aileydi Vakıf. Kültür gezisinde tanıdığım arkadaşlarımla acılarımız ve hayat hikâyelerimizin benzerliği beni oldukça duygulandırdı. Aramızda görünmez bir bağ vardı sanki.
Bir evimin daha olduğunu, başarılarımla gurur duyacak bir ailemin daha olduğunu görmek ve bu samimiyeti hissetmek beni daha çok motive ediyor. İlerde başarılı bir doktor olup, bizlerin bu günlere gelmesinde büyük emeği olan Mehmetçik Vakfının destekçisi olmak istiyorum. Benimle aynı acıyı paylaşan kardeşlerime şunu söylemek isterim; Mehmetçik çocuğu olmanın bilincinde olmalı, hayatımız boyunca bize destek olan ailelerimiz ve milletimizi gururlandırmalıyız.
Son olarak üyesi olmaktan mutluluk duyduğum Mehmetçik Vakfı ailesinin değerli personeli ve saygıdeğer bağışçılarına her zaman minnettar olduğumu ekliyor, teşekkürlerimi sunuyorum.
Önceki Sonraki