Bağışçımız Hatice Nebahat CENGİZ ve Bursa Temsilcimiz E.Alb. Tayfun BİNAY

Değerli bağışçımız Hatice Nebahat CENGİZ, Burhaniye Merkezde bulunan gayrimenkullerini intifalı olarak Vakfımıza bağışlayan bir Mehmetçik Vakfı gönüllüsüdür. Örnek bir vatandaş ve alçak gönüllü bir bağışçı olan Hatice Nebahat CENGİZ ile Bursa Temsilcimiz E.Alb. Tayfun Deniz BİNAY keyifle okuyacağınızı düşündüğümüz bir söyleşi gerçekleştirdi.

Hatice Nebahat Hanım, okuyucularımız için bize kendinizden bahseder misiniz?

Ben Hatice Nebahat CENGİZ. 1950 yılında Burhaniye’de dünyaya geldim. Ebem, mahallenin de ebesi olan anneannemdir. Babam çiftçilikle uğraşırdı. İki kız kardeşiz. Ablam Ayşe Sebahat KUTLU rahmetli oldu. İlkokul mezunuyum. Dikiş nakış kursunda eğitim almak için Akşam Sanat okuluna gittim. Şimdilerde evimde istirahatteyim. Rahmetli babam Zekeriya CENGİZ bizim bölgemizde Ada’lı Cengiz diye de bilinir. Gençliğinde Midilli Adası’ndan göç edip Burhaniye’ye yerleşmişler. Burhaniye Yunus Mahallesinde ikamet eden annem Emine Seher CENGİZ ile babam görücü usulü tanışıp evlenmişler. Çok şükür biz de mutlu, huzurlu, değerlerinin kıymetini bilen bir aile ortamında yetiştik.

Vakfımız ile nasıl tanıştınız, bağışçı olmaya nasıl karar verdiniz ve bu bağışa sizi yönlendiren sebep neydi?

Benim rahmetli dedem Mehmet SÖZEN, Çanakkale Şehididir. Onun Şehit aylığından çocukluk yıllarında ben bile yararlandım düşünsenize. Hem bir vefa duygusu, hem elimizde olanı paylaşıp bir fayda sağlamak isteğiyle ben de bağış yapılacak en güzel ve anlamlı yerin Mehmetçik Vakfı olduğuna karar verdim. Yaptığım bağıştan Şehit ailelerimiz ve Gazilerimiz faydalansın, istifade etsin istedim. Çok şükür imkânım var, neden bağış yapmayayım dedim. Askerimizi seviyorum, vatanımı seviyorum. Yirmili yaşlarda askerleri vatani göreve uğurlarken ağlardım. Anneme “Ben de asker olacağım anne.” derdim hep. Vatan sevgisi küçük yaşlarda işlemiş demek ki içimize. 

Buradan bağış yapmayı düşünenlere mesajınız nedir?

Vatanını, milletini seven herkese, karınca kararınca, miktarına bakmadan bağışta bulunmalarını naçizane hislerimle tavsiye ediyorum. Ben bu bağışı yapmakla huzurlu, mutlu ve bir Türk evladı olarak gururlu hissediyorum. Aynı zamanda Çanakkale Şehidi olan dedemin hatırasını da yâd etmiş oluyorum. Dünyada ve ülkemizde son iki yıldır devam eden pandemi sürecinde de sağ olun, var olun, Mehmetçik Vakfı olarak hep aradınız, sordunuz, ev alışverişimi dahi yapmayı teklif ettiniz. Biz bir bağış yapıyoruz ama Vakıfla bağımız daimi, bir nevi aile oluyoruz.

Son olarak Vakfımızdan yardım alanlara ne söylemek istersiniz?

Onların bu yardımları unutmayacaklarını biliyorum. Onlar, Mehmetçik Vakfının çocuklarıdır, torunlarıdır. Mehmetçik evlatlarımıza da naçizane tavsiyem, güzel mevkilere geldiklerinde, kendileri ile aynı kaderi paylaşan Mehmetçik çocuklarına yardımda bulunsunlar. Şehit torunu olarak ben ve ailem Şehit dedemi hiçbir zaman unutmadık. Onun hatırasını canlı tuttuk. Onlar da Şehit yakınlarının hatıralarını canlı tutsunlar, onlara layık evlatlar olsunlar. Yaptığım tüm bağışım Mehmetçik ailelerimize, evlatlarımıza helal olsun. Son olarak demek isterim ki, bu sene 40’ıncı yaşını dolduran kıymetli Mehmetçik Vakfımız, iyi ki bizlere bir nebze de olsa, bu vatan için gözünü kırpmadan kendini siper eden Mehmetçiğimizin emanetlerine destek olma fırsatı veriyor, iyi ki bu ülke böylesine güzide bir Vakfa sahip…